Yaklaşık 10 yıl evvel Lider Yıldırım ile evlenerek İstanbul’a yerleşen Neslihan Yıldırım, tır sürücüsü eşine yardımcı olmak gayesiyle yanında muavinlik yapmaya başladı. Eşiyle sık sık uzun yola giden Yıldırım, tır kullanabilmek için kursa yazılarak C-E sınıfı ehliyet aldı.

HAYATLARININ BÜYÜK KISMI TIRDA GEÇİYOR

Eşiyle yıllardır kentler ortasında yük nakliyatı yapan Yıldırım, 9 yaşındaki oğulları Arda Görkem dünyaya geldikten sonra sık sık onu da yanlarında götürmeye başladı. Kedilerini de yanlarına alan ailenin hayatının büyük kısmı, “Ömrüm” ismini verdikleri ve meskenleri olarak gördükleri tırda geçiyor.

Geçen yıldan bu yana koronavirüs nedeniyle uzaktan eğitim alan 2. sınıf öğrencisi Arda Görkem, derslerine tırda dizüstü bilgisayar yahut cep telefonundan katılıyor, ödevlerini de tırın yatak kısmında yapıyor.

“EŞİME TAKVİYE İÇİN MUAVİNİ OLDUM”

Neslihan Yıldırım, eşinin başlarda otobüs sürücülüğü yaptığını, daha sonra tır alarak bu işe başladığını söyledi.

Kastamonu doğumlu olduğunu belirten Yıldırım, “Eşim işe gidince İstanbul’da kimsem olmadığı için sıkılıyordum. Hem eşime dayanak olmak hem de sevdiğim için uzun seyahatlere gitmeye başladım. Uzun yolda uykusu gelebilir, yorulabilir ya da sohbet edecek birine gereksinim duyabilir insan. Onun yanında muavin olarak başladım. Bir yandan da onu izliyor, neler yaptığını takip ediyordum. Vitesi nasıl değiştiriyor, öteki araçlarla arayı nasıl ayarlıyor, yolun neresini kullanıyor, bakıyordum.” sözlerini kullandı.

Evvel eşinin dayanağıyla B sınıfı ehliyet aldığını anlatan Yıldırım, şöyle devam etti:

“O periyotlarda Gebze’deki bir depoya yurt dışından bir bayan tırla gelmişti. Ben de eşime ‘Bu abla yurt dışından gelebiliyorsa ben de yaparım’ dedim. Bu sayede C sınıfı ehliyetimi de aldım. C-E almak istedim, eşim istemedi. Gittim eşimden zımnî C-E ehliyeti aldım. Eşim ehliyeti aldığımı görünce şoke oldu. Çocuğumu kimseye emanet edemeyeceğim için Kastamonu’dan ehliyeti aldım. Eğitim ve imtihan günleri çocuğumu anneme bırakıp gittim.”

“NE YAPMAK İSTEDİMSE, MESKENDEN EVVEL OTOMOBİLE YAPTIM”

Yıldırım, hayatlarının yollarda geçtiğini vurgulayarak, “Bu sebepten otomobilimizin ismi de ‘Ömrüm’dür. Ne yapmak istedimse meskenden evvel otomobile yaptım. Bu otomobil, bir arada vakit geçirdiğimiz yer. O nedenle bizim için çok bedelli. Sık sık seyahatlere çocuğumuzla gidiyoruz. Çocuğum üst yatağı salıncak üzere kullanarak büyüdü. Konutta uyumuyor, otomobilde beşik üzere uyuyordu.” diye konuştu.

Tır sürücülüğünü çok sevdiğini lisana getiren Yıldırım, şöyle devam etti:

“Eşimin yanında muavin koltuğunda dayanak emelli oturuyordum, bugün Allah’a şükür kaptan koltuğunda oturuyorum. Bu işte bayanların yapamayacağına inanmamışlar ki hiçbir tesiste bayanlar için uygun yer yok. Tır kullandığımı görenler de şaşırıyor. Bir gün emniyet şeridinden gidiyorum. Bir tırcı ağabeyimiz öne geçti. Bayan olduğumu fark edip şaşırdığı için birden frene bastı.

Ehliyet imtihanına babamın aracıyla geldim. Yolda polis çevirdi, ‘Nereye gidiyorsun?’ diye sordu. Ben de ehliyet imtihanına gittiğimi söyledim. ‘Ehliyetsiz mi araç kullanıyorsun?’ dedi. Ben de ‘C ehliyetim var, C-E almak için gidiyordum.’ dedim. Başta inanmadı, evrakımı istedi. Gördüğünde çok şaşırmıştı.”

“KAPTAN KOLTUĞUMU EŞİME VERDİM”

Başkan Yıldırım ise sürücülüğün baba mesleği olduğunu, işini çok sevdiğini söyledi.

Olağanda insanların tır şoförlüğünü çocuklarına, kendisinin ise eşine öğrettiğini anlatan Yıldırım, şunları kaydetti:

“Birlikte yola koyulduk, muavinim oldu. Beni takip etmesini, aracı nasıl kullandığımı gözlemlemesini istedim. Ehliyetini aldı, artık arabayı kullanmaya başladı. Bu çok iyi oluyor. Dinlenmek açısından iki kişinin yola gitmesi çok iyi. Tek başına gitmek insanı yoruyor. Yanınızda güvendiğiniz bir destekçiniz olunca çok iyi oluyor. Bir arada gidiyoruz, sırt sırta veriyoruz. Kaptan koltuğumu eşime verdim, ben sağda oturuyorum. Oğlum da bizimle geliyor, yatak kısmında oturuyor. Uzaktan eğitimde de bizimle bir arada oluyor. Otomobilde canlı dersini açıyor. Biraz ben sürüyorum, biraz eşim kullanıyor. Bu araç bizim konutumuz, ekmek teknemiz, her şeyimiz.”

Ensonhaber